ZESPÓŁ AUTORSKI

Uniwersytet Łódzki

dr hab. inż. Marek Zieliński

dr Ewa Miękoś

prof. dr hab. Sławomira Skrzypek

dr Dominik Szczukocki

CO MOŻNA OSIĄGNĄĆ DZIĘKI WYNALAZKOWI?

Wynalazek dotyczy sposobu (technologii) separacji (rozdzielania) komponentów blisterów farmaceutycznych. Zaletą wynalazku jest to, że zastosowano materiały odpadowe powstające w przemyśle farmaceutycznym oraz to, że po procesie separacji blisterów powstają pełnowartościowe dwa produkty (polichlorek winylu - PCW i aluminium - Al), które można dalej wykorzystać, a cały proces jest bezodpadowy. Dodatkowym wynalazkiem uzupełniającym technologię rozdzielania komponentów blisterów jest zbiornik własnej konstrukcji. Zaletą zbiornika do separacji komponentów blisterów farmaceutycznych jest to, że proces separacji przebiegający w zbiorniku można powtarzać wielokrotnie przy tej samej substancji rozdzielającej blistery aż do jej wyczerpania, dozując kolejne partie zmielonych odpadowych blisterów. Zaletą jest również to, że zarówno odseparowane komponenty jak i substancję rozdzielającą można odbierać ze zbiornika w każdym momencie niezależną drogą, za pomocą zaworów, umieszczonych na określonej wysokości.

ISTOTA WYNALAZKU

Istota wynalazku polega na tym, że blistery posegregowane według koloru PCW oraz zmielone do odpowiedniej granulacji, umieszcza się w prototypowym zbiorniku według własnej konstrukcji, co stanowi dodatkowy, uzupełniający wynalazek. Zbiornik posiada odpowiednie zawory, umieszczone na odpowiedniej wysokości oraz dodatkowo chłodnicę. W prototypowym urządzeniu rozdzielającym blistery zaproponowano dodatkowo urządzenie mieszające tzw. talerzowe (nie powodujące wznoszenia się warstw), przyśpieszające sedymentację aluminium. Do zbiornika dozuje się następnie substancję ciekłą, rozdzielającą w dalszym etapie komponenty blisterów. W prototypowym zbiorniku następuje separacja komponentów blisterów na skutek zachodzących zjawisk fizykochemicznych. Następnie po rozdzieleniu komponentów blisterów wyjmuje się je w następujący sposób: tworzywo PCW z górnej warstwy oraz aluminium z dolnej warstwy, wcześniej wypuszczając substancję ciekłą rozdzielającą. Następnie oba odseparowane komponenty kieruje do suszenia powietrznego, nie mieszając tworzywa PCW z aluminium. Wynalazek powstał ponieważ rozwiązaniem problemu, za pośrednictwem Centrum Transferu Technologii Uniwersytetu Łódzkiego, była i jest zainteresowana firma, której również na sercu leżała ochrona środowiska i przetwarzanie odpadów produkcyjnych. Również ta firma była dostarczycielem materiału odpadowego do prób laboratoryjnych według opracowanej metody. Znani są nam również inni potencjalni użytkownicy opracowanej technologii. Dostaliśmy propozycję współpracy z firmami w Polsce oraz zaproszenia na konferencje międzynarodowe poświęcone innowacyjności w dziedzinie tworzyw sztucznych. Projekt wpisuje się w rynkową potrzebę usprawnienia sposobów odzyskiwania komponentów odpadowych w kontekście czasu, kosztów i możliwości technicznych.

POTENCJAŁ KOMERCJALIZACYJNY WYNALAZKU

Dzięki wynalazkowi można zagospodarować duże ilości odpadowych blisterów. Wynalazek zdobył już uznanie za granicą – w grudniu ubiegłego roku (2018) został nagrodzony złotym medalem podczas Międzynarodowych Targów Wynalazczości i Projektowania KIDE 2018 w Kaohsiung na Tajwanie. Otrzymał tam także nagrodę specjalną Toronto – Canada International Society of Innovation and Advanced Skills. Informacja na temat naszego wynalazku ukazała się w zagranicznym czasopiśmie „European Pharmaceutical Review”. Wynalazek opisano w postaci dwóch zgłoszeń patentowych: P.421618 oraz P.427631, z których pierwszy zdobył już status patentu.